Zagadnienie dyskryminacji w pracy jest bardzo stare, ale ciągle aktualne. Warto zapoznać się z tym, jak to wygląda obecnie.
Dyskryminacja to nielegalne wyłączanie jednego człowieka lub całej grupy osób według określonych kryteriów. Można zetknąć się z dyskryminacją ze względu na płeć, stan cywilny, ciążę, orientację seksualną, niepełnosprawność, rasę, kolor skóry, podłoże etniczne, narodowość, wyznanie lub wiek. Nie jest nią jednak nierówne traktowanie uzasadnione charakterem pracy, np. zatrudnianie przede wszystkim Azjatów w azjatyckich restauracjach.
Rodzaje dyskryminacji
Można wyróżnić dyskryminację bezpośrednią, pośrednią i nękanie.
Dyskryminacja bezpośrednia występuje wtedy, gdy pracownik jest gorzej traktowany ze względu na płeć, stan cywilny, ciążę, orientację seksualną, niepełnosprawność, rasę, kolor skóry, podłoże etniczne, narodowość, wyznanie lub wiek. Otrzymuje z tego tytułu niższą pensję, odmawia się mu awansu lub urlopu. Natomiast dyskryminacja pośrednia występuje wtedy, gdy odnosi się do całej grupy osób. Może to być sytuacja dotycząca zatrudnienia określonej grupy wyznaniowej lub grupy rasowej na gorszych zasadach przy pozostałych. Można także mówić o dyskryminacji wielokrotnej, gdy występuje ona ze względu na więcej niż jedno kryterium. Na przykład dyskryminowana jest kobieta pochodzenia arabskiego, która jest w ciąży.
Nękanie występuje wtedy, gdy pracodawca dopuszcza się obrażania pracownika, znęcania się psychicznego lub fizycznego. Jeśli nękanie ma miejsce dłużej niż sześć miesięcy, jest nazywane mobbingiem. Mobbing może przejawiać się np. w pomawianiu osoby, podnoszeniu na nią głosu, powierzaniu jej bezsensownych lub zbyt wyczerpujących prac czy stosowaniu pogróżek.
Istotne jest, aby bardzo szybko reagować na tego typu sytuacje i nie bać się ich zgłaszać odpowiednim organom. Jest to bardzo ważne, aby nie pozostawać obojętnym na tego typu sytuacje, ponieważ są one niebezpieczne. Nikt nie jest bezkarny. Pracodawca dopuszczający się dyskryminacji może odpowiadać przed sądem za swoje czyny.